Het fenomeen Piet Schraven
Het is simpelweg een gegeven, dat elke plaats van een beetje betekenis vaak gekend is bij een grote schare vanwege haar specifieke producten. Zo kent Den Bosch zijn Bossche Bollen, Tilburg zijn Bolussen, Deventer staat bekend als dé koekstad bij uitstek en zo kun je eindeloos doorgaan. Zo zijn er ook steden en plaatsen die in de loop der tijd horecabedrijven hebben voortgebracht waarvan de naam in de loop van jaren zó verbonden zijn geraakt met de stad waar ze gevestigd zijn dat menigeen bij het horen van zo een dergelijke naam al automatisch de plaatsnaam erbij vermeldt.
Voor de zéér, zéér wijde omgeving van Breda gold en geldt dat in het bijzonder voor: "Cafetaria Piet Schraven".
Er is geen woord teveel aan gezegd als men de stelling poneert dat dit unieke horeca-etablissement wijds en zijds bekend is tot ver over de grenzen van de gemeente Breda. Zelf heb ik een poosje in steden als Eindhoven en Antwerpen gewoond en als ik iedereen een gulden had moeten geven, in die desbetreffende plaatsen, die Cafetaria Piet Schraven in Breda kende, dan was ik nu aan de bedelstaf geraakt. Wat is nou het geheim dat een zo op het oog normale zaak zó een goede naam en faam heeft weten te verwerven en dat al sinds tientallen jaren?
Vier fundamenten liggen ten grondslag aan een dergelijk feit. 1. De Tijd. We moeten teruggaan naar het jaar 1922 toen een zekere Piet Schraven aan de toen vrij drukke uitvalsweg van Breda naar o.m. Princenhage en verder, de huidige Nieuwe Haagdijk, een melk- en ijssalon opende. Na twaalf jaren, dus in 1934 begon Piet z'n zaak uit te breiden en ging ook frieten verkopen. Daarmee is cafetaria Piet Schraven een der oudste, zoniet de oudste cafetaria van Breda en omgeving.Bedenk tevens dat de dertiger jaren van de voorbije eeuw, dé crisisjaren waren bij uitstek. Om dán te kunnen overleven in een dergelijke branche, dan moet je "kwaliteit en service" van nature met hoofdletters weten te schrijven! En dat onderwerp brengt ons dan automatisch op het tweede fundament. 2. Een constante en uitermate goede kwaliteit van producten!
Dát aspect is door de inmiddels, nu al vierde generatie Schravens, nimmer uit het oog verloren. Ondanks de vaak hevige concurrentie, zeker in de vijftiger en zestiger jaren, heeft Schraven dat allemaal overleefd of hebben het met het grootste gemak het hoofd kunnen bieden…. en zo is het nu nog! Bij cafetaria Piet Schraven zul je je niet verslikken in fabrieksproducten van b.v. Ad v. Gelovensnacks of Mora-achtige producten die men je vrijwel overal voor weet te zetten. Piet Schraven is en blijft uniek doordat de eigen snacks, nog steeds, die alle vers uit de eigen keuken komen. 3. Tientallen "filialen". Neen, geen frietkramen of kleinere cafetaria's her en der verspreid over de wijken. In de jaren na de oorlog tot in de zestigerjaren aan toe, was daar ene 'Herman', wiens achternaam helaas in de vergetelheid is geraakt. Herman was dé vertegenwoordiger en bezorger van Piet Schraven's cafetaria en heeft in die hoedanigheid menig café in Breda met grote regelmaat en ook ruimschoots voorzien van kroketten én de wereldberoemde nasiballen.
Dát had effect en hoe! Want lang bleef dat niet geheim, dat een zodanig lekkere bal of kroket die men in het café at, eigenlijk van Piet Schraven afkomstig was. Het logische gevolg laat zich raden! Want zó heeft menig Bredanaar de weg ook gevonden naar de Nieuwe Haagdijk, misschien wel drie tot vier friettenten of cafetaria's, lees: collega's en concurrenten van Piet Schraven voorbijlopende en dat zoiets impact heeft is meer dan duidelijk gebleken. 4. Sfeer én Bediening. Horecaondernemers in Breda hebben het sowieso al een stuk moeilijker dan elders in het land. Want Bredanaars zijn 'n verwend volkje als het op sfeer, vriendelijkheid en bediening aankomt. Wil je jezelf hierin dan nog eens onderscheiden van collega's dan moe je "het" toch wel in je hebben. En dat geldt evenzo voor het personeel!
En met dat "het" bedoel ik dan dié unieke instelling van servicegevoeligheid, gastvrijheid én humor.De tot op heden vierde generatie van Schravens is dit dan ook op het lijf geschreven. En de aankomende vijfde generatie, Stephanie Schraven, is zich nu al aan het bekwamen door het volgen van een prima horecaopleiding. Wat velen wellicht nog niet weten is dat je bij cafetaria Piet Schraven ook écht lekker uit eten kunt. Niet dat het reguliere cafetaria aanbod niet genoeg te bieden heeft, maar een mens wil toch ook wel eens wat extra's nietwaar?
Neem de dagschotels, volledig aangepast aan de seizoenen voor soms erg weinig geld. Nu, en we schrijven hartje winter, presenteert de kaart veel belovende gerechten zoals; wildragout-pastei, hertenbiefstuk en b.v. een hazenpeper mét garni en dat voor nog geen vijftien euro per couvert. Kom er eens om in een goed restaurant? Voor de wat oudere Bredanaars is het een schitterend iets om de huidige eigenaar, Cor Schraven op z'n 'praotstoel' te krijgen. Dan besef je met een wandelende encyclopedie, met betrekking tot de stad in het algemeen en de buurt in het bijzonder, te maken te hebben. Een man die gepassioneerd over 'het vak' weet te praten, maar ook over de fameuze zaterdagmarkt en vaak weet hij dan prachtige en hilarische voorvallen te vertellen over klanten die dikwijls al lang hun intrek hebben genomen op 'Zuylen' in afwachting van de opstanding!
Cafetaria Piet Schraven, nu geleid door Cor Schraven, zijn vrouw Gea en dochter Stephanie is te vinden aan de Nieuwe Haagdijk 36. Voor mij is én was het een stukje nostalgie en herkenning van het zuiverste water. Voor mijn vriendin en collega die bij mij was: 'een ontdekking'! En voor menig Bredanaar een onmisbaar adresje!!
Zijn er dan geen minpuntjes te vermelden zult u zich afvragen? Zeker wel, die zijn er ook. Het parkeren voor de deur kost geld! En nóg erger: Op maandag en dinsdag is de zaak gesloten. Silvia Videler. Januari 2008.
Een van de leuke verhalen van de website: http://www.rondomhaagdijk.nl |
