princenhage.net

Waar is de kerstengel naar toe?

Op 18 december werd er melding gemaakt van het verdwijnen van de Kerstengel uit de kerststal van Princenhage. Zomaar ineens, rond 21 uur moet het gebeurd zijn. De verontwaardiging is alom groot, op sociale media is een bericht van de Stichting Kerststal Princenhage al vele tientallen keren gedeeld.

Niemand kan begrijpen wie zoiets op zijn geweten wil hebben. Voor die paar euro in de pot hoef je het niet te doen en er wordt ook gedacht aan een flauwe uit de hand gelopen publiciteitsstunt.

De kerststal met beelden van Sim Cootjans is uniek in de regio. Samen met de stal van Brasschaat in België is het de enige met unieke handgesneden figuren uit het hout van dé boom van Princenhage, de linde.

In elk geval is er aangifte gedaan bij de politie en worden de bewakingsbeelden bekeken.

PRINCENHAGE SUPERTROTS OP ZIJN MOOISTE KERSTSTAL IN DE REGIO

Princenhage is supertrots op zijn levende kerststal. Henk Mol sorteert hout. Hij is timmerman van beroep. Hij wil niet ontbreken als de Aogse kerststal wordt gebouwd.

Door Rinie Maas

Een levende kerststal waaraan Rinus Hoondert de zorg voor de ezel en de schapen op zich neemt. Op kerstzaterdag, die nog moet worden bepaald in de derde of vierde week van de advent, zal Jan Biemans optreden als spreekstalmeester en na verkoop van lootjes voor prijzen om de kersstal te onderhouden, het onderkomen van de heilige familie openen. De jeugd van harmonie Cecilia zal een optreden verzorgen, aangevuld door andere koren en orkesten.

Timmerdoos
Het wordt dit jaar 2013 Deo volente mijn 65ste Kerstmis. Ik kan me geen groter kerkelijk feest voorstellen dan dat. Princenhage zal weer alles uit de timmerdoos halen om straks met een van de mooiste kerststallen uit de regio voor de dag te komen. Aan de opbouw wordt veel zorg besteed. Henk Mol, timmerman van beroep, is een van de getrouwen, die ieder jaar in de weer is om het heilig gezin een nederig maar goed uitziend onderkomen te geven. Door Sim Cootjans zijn het kindje Jezus, Maria en Jozef, de os en de ezel, wijzen en herders, fantastisch uitgebeeld. Herders staan, qua stand, niet hoog aangeschreven. Ze zijn de eersten bij het kind.

Tellers
Jozef gelooft Maria onvoorwaardelijk dat een engel hen waarschuwt hun boeltje te pakken voor hun vlucht naar Egypte. Het is voor hem ook waar dat zijn vrouw zwanger is van een kind omdat het haar is voorzegt dat ze uitverkoren is theotokos te worden; Godbarende.
Jozef houdt van haar. En de liefde verdraagt geen jaloezie of afgunst. Nu Maria een kind gaat baren dat ter wereld komt, als een mysterie in zichzelf geboren, omringt de kleine aannemer uit Betlehem haar met de grootste zorgen. Zijn vrouw zal Godbarende zijn. Ieder commentaar daarop is kletspraat. Voor ons is het geloof of theologie dan wel een verhaal. Voor Jozef is het in deze tijd van vervolging en volkstelling een waarheid en daar heeft hij zijn handen vol aan.
Gedurende zijn ambtstermijn heeft keizer Augustus drie keer de registratie van zijn rijk verordend. In het geboortejaar van Jezus vindt de telling ook in Syrië plaats. Hoe het er tijdens zo’n staatsregistratie toegaat lezen we bij Lactantius: “De tellers brengen alles in beroering…iedere wijnstok…elke fruitboom en al het vee wordt geteld. De families worden door de soldaten naar de marktplaatsen gedirigeerd…onder folteringen en stokslagen worden ze verhoord. Zieken en gebrekkigen worden met geweld naar voren getrokken, de leeftijd van minderjarigen verhoogd, die van ouderen verlaagd…Overal is er gejammer en geschreeuw. Zonen worden tegen hun vader uitgespeeld en vrouwen tegen hun mannen”, precies zoals in deze moderne tijd de geheime dienst van Syrië zijn gegevens verzamelt voor de wrede Asad.

Kerstgroepen
Paus Franciscus zal vanuit Rome met Kerstmis zijn grote inspirator de H. Franciscus van Assisië in herinnering brengen. In 1212 heeft de man, die alle rijkdom verafschuwt en door de Moslims als een broeder van de ene God wordt geëerd, in zijn door de minderbroeders gebouwde kerkje een kerststal gemaakt waarna miljoenen oorspronkelijke versies volgen.
In Breda heeft Elly Spapens uit Ulvenhout een Mexicaanse kerstgroep waarin de herders met hun sombrero’s het kindje Jezus juichend onthalen; de koningen van de Scandinavische kerstgroepen zijn onderweg; ze hebben het extra koud. Als ze zien dat het kind bijna naakt in een kribbetje ligt en zij beschut zijn door hun met pelzen gevoerde mantels spreiden zij hun kleding over zijn lijfje. Op paarden draven de Mongoolse koningen naar de stal van Betlehem. De Chinezen knipogen aldoor van geluk. De tientallen groepen van Elly Spapens geven trefzeker weer welke impact Kerstmis voor de wereld heeft. “Nu Gij geboren zijt, onschuldig lam, kind van God, hebben wij weer fiducie in de wereld”, zeggen oude Russische schrijvers.

Knikengel
Zelf heb ik een nogal ingewikkeld geloof en dat geredeneer is zeker geen deugd. Want eenvoudig geloof dat is het. Maar in Kerstmis geloof ik onvoorwaardelijk. Het houdt de wereld bijeen, zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog 1914-1918 als Duitsers en Engelsen uit hun bevroren loopgraven komen en elkaar en hun gezinnen veel heil en zegen toewensen, waarna hun commandanten – een uur heeft geen geweerschot geklonken – het bevel voeren om elkaar weer voor de kop te schieten. Extra tragisch is de soldaat die hoort dat zijn vrouw is bevallen en van blijdschap boven de verschansing uitspringt waardoor hij getroffen wordt door een kogel Niets is belachelijker dan oorlog als we in een kerststal kijken. Als u dat in Princenhage doet en een centje offert knikt de engel u toe. “Doe goed, doe voort”, zei hij.

Overige nieuwsberichten