ZE STAL IN ’T AOGJE TIJDENS HET POLITIEK CAFÉ VAAK DE SHOW
“Mattie Boidin was degene die verbond wat ontbonden was. Ze was de moeder van de raad. Ze stal in ’t Aogje tijdens het politiek café vaak de show. Een geliefde dame, dat was het”. Door Rinie Maas De dagen na haar overlijden leer je hoe door velen op het zó met de stad Breda betrokken raadslid Mattie Boidin wordt aangekeken. Het handelen van de politica was doortrokken van christelijke ethiek waardoor in allerlei kwesties door haar de communicatie en de harmonie gezocht werd om moeilijke kwesties tot een goed eind te brengen. Daarin was ze succesvol en ze was als een vis in het water als ruziënde partijen weer met elkaar door één deur moesten. Ze had een bemiddelende rol. Die bemiddeling kon gaan bij een ruzie over een aanbouw van de buren maar ook bij het grote werk: inzake bestemmingsplannen waar de balans tussen bebouwing en vrije ruimte ver te zoeken was. Ethisch
Door Mattie Boidin, de vrouw van Rinus en haar beide kinderen, werd ik als welstandskundige vijftien of meer jaren in mijn taakje bij de gemeente Breda door haar gesteund om de kou onder de burgers bij conflicten over schuttingen, aanbouwen en dakkapellen uit de lucht te halen. Als ze aanschoof aan tafel ter bespreking over menige kwestie dan sprak ze zo innemend maar ook intellectueel doordacht dat nog tijdens het gesprek de meningen werden genuanceerd en de sfeer aanzienlijk verzachtte. Haar christelijke ethiek kwam tot uiting op uiteenlopende wijze. Een beslissing bleef een beslissing maar ze voelde zich ook niet te groot om bij een verkeerde stellingname haar excuus aan te bieden. Grande Dame
Over wrok debiteerde ze de wijsheid: “Dat levert niets op. Het zit jezelf in de weg. Het is een gesloten rolluik”. Dat ze vanuit die intellectualiteit de deuren openden die potdicht zaten is niet verwonderlijk. Het was een talent dat ze voor iedere dag van haar betekenisvolle leven volledig benutte. Met een eenvoudige duiding: “nu even kijken hoe we eruit komen”, hakte ze charmant knopen door. Aanstekelijk was haar gulle lach. Door haar steun aan culturele evenementen maar ook aan Outdoor Brabant en als trekker van de Vredesprijs werd iedereen door haar steeds weer enthousiast gemaakt. Mattie zag er altijd uit om door een ringetje te halen. "Een kwestie van respect voor de ander" zei ze. Tijdens het vierjaarlijkse politiek café in de Koe in de periode voor de verkiezingen stal ze regelmatig de show. De grande dame had een mening die er toe deed. Ze overtuigde, ze lachte, ze leefde mee. Het boek Stadshelden nam ze ontvangst in de Waalse kerk en ze sprak spits een woordje hoe in het dagelijkse leven gewone burgers die iets voor hun buurt bereiken "helden" zijn.
Mattie Boidin was een geliefde politica, die zelfs Boy Boer tot zwijgen kon brengen; dat kon bij Boy Boer zíj alleen. | 
