Janske voorgedragen voor prestigieuze prijs der Brabantse Letteren
Rinie is er heel blij mee dat Janske, haar wonderlijke leven is gekandideerd voor de prijs der Brabantse letteren 2009. “Ik krijg zoveel reacties. En het drijft voort. Dat moet ook: een auteur moet constant zijn en met zijn blote poten in de blubber willen staan. Tegen de wind in ervoor gaan. Niet omvallen, ook als kritiek gekunsteld is of niet terecht. Maar nu is er kandidering; erkenning, officieel van drie beoordelaars. Een historische vertelling is literair gekwalificeerd! In mijn genre is dat niet gering! In een roman heb je alle mogelijkheden om je karakters over diverse personen te verdelen en ook de plot te maken zoals je zelf wilt. Er is alle ruimte voor literaire fictie. Bij mij is er enige gelegenheid om te stileren. Maar ik ben begrensd. Ik moet bij de kern blijven. Zoniet, dan word ik daarop door lezers afgerekend”.

“Een Brabantse roman”
Een tijdje geleden kreeg hij schriftelijk bericht van een der beoordelaars van Libra (Literair Brabant) bij monde van de heer Pim Franssen dat zijn boek Janske, ondanks een te late inzending, alsnog zou worden gekandideerd. “Een sympathieke brief”. Maar recent kon ik het fysiek zien, zegt hij. Ik zag mijn boek op de site van libra (www.libralink.nl) staan tussen schrijvers als A.J.F. van der Heyden, Leon de Winter, dichters, prozaschrijvers en al het talent dat Brabant momenteel te bieden heeft”…”Natuurlijk weet ik dat Janske heel hoog heeft gescoord bij het publiek en de recensenten. Het Brabantse dagblad schreef dat de vertelling, naar de feiten, "las" als een Brabantse roman. En het boek werd vermeld op het supplement behorend bij de Librisprijs 2008. Hoger kan niet! Voor die prijs was “het vergeten seizoen” genomineerd door Peter Delpeut. Maar Janske uit Steenbergen werd véél lof toegezwaaid”.

Rinie formeel kandidaat!
De prijs, vertelt Rinie, vindt hij niet eens belangrijk! Een van zijn favoriete schrijvers Miguel de Cervantes Saavedra schreef Don Quichote. Tijdens een van zijn avonturen vertelt Don Quichote dat de derde en tweede prijs waarde heeft. Maar niet de eerste analoog aan het christelijk gegeven “dat de eersten de laatsten zijn”. “De vorm die Cervantes aan dit feit geeft is imponerend en heeft voor mij altijd doen inzien dat genoemd worden van waarde is”. Maar om een prijs (en geld) geeft de auteur niets. “Dat zien we nu met de geldcrisis”, zegt hij. Bij brief Libra is Maas medegedeeld dat hij formeel kandidaat is voor de prestigieuze prijs!

Presentatie derde Bredaboek Rinie Maas nadert
“STADSHELDEN HEEFT DE SFEER VAN GOUWE GASTEN, GOEI VOLLUK”

Er is muziek en zang, een borrel na afloop. Het wordt in de Waalse kerk een cultureel evenement en het lijkt die avond heel Bredaas te worden. Het boek Stadshelden, het Breda van weleer deel III, door Rinie Maas wordt op 13 november in de Waalse kerk gepresenteerd. Cabaretier Cees Hoosemans, wiens “roots”, net als die van de auteur zowel in 't Aogje als in de vroegere St. Annaparochie liggen, verzorgt de presentatie.

De presentatie van het boek kan helaas niet openbaar zijn. “Het aantal beschikbare plaatsen is hoe dan ook beperkt,”, vertelt Rinie Maas. “Er moest selectief worden uitgenodigd. Dat is gebeurd… Het wordt een leuk en ontspannen feestje. En…het gaat toch vooral om het boek zelf”. Zijn andere lezers hoopt hij te zien tijdens verschillende signeersessies bij boekhandel Gianotten, Van Kemenade, Bachman, waarvoor hij iets leuks en aparts in gedachten heeft.

14 maanden schrijfwerk
Hoe schat hij Stadshelden in? “Alle vertrouwen”, zegt hij. “Het heeft de sfeer van het eerste boek "Gouwe Gasten, Goei Volluk”. Het tweede boek, De Bredanaars, Standbeeldje voor Stadgenoten was ook heel mooi. Dit derde is prachtig! “Ik heb er dit keer ook geen negen maar veertien maanden aan gewerkt”, zegt hij. Doordat zijn zusje veel toewijding nodig had – ze stond drie keer voor de hemelpoort – werd hij, ter afleiding, naar het boek getrokken als een boer naar zijn veld. Enkele stuwende krachten achter hem wil Rinie Maas niet onvernoemd laten: dat zijn de mensen van Vorsselmans en Annemieke van Zwieten in Breda.

Gebroeders van Eekeren
“We gaan weer uit met de kèrrekes!”, zeggen Wim en Sjef van Eekeren uit het Ginneken geestdriftig als ze de merel op de tak met het eerste groene blad achter in de hof horen. Met hun goudgele koetsjes met de paardjes ervoor venten ze in Breda tientallen jaren aaneen hun ijs uit in de lente en zomer en in de winter vis: zij zijn de verkopers in vier jaargetijden.
De stuivers, dubbeltjes en kwartjes worden door hen niet geteld maar op de bascule gewogen en het gewicht geeft, door een handige rekenmethode, op de cent nauwkeurig de opbrengst aan. De broers kunnen een goed leventje leiden. Maar financiële winst geeft “de mannekes” geen kopzorgen. Die staan ze, zonder enige aarzeling af, aan een doel waarmee hun leven een aangename zin èn rust krijgt: aan de priesteropleiding van seminarie IJpelaar in Breda.

200 historische foto’s
In 2002 was Gouwe Gasten Annemieks project en dat is doorgegaan tot de dag van heden. “Als schrijver ben je solist”, zegt Rinie, “hoe dan ook. Bij de Bredase Bode heb ik mijn collega’s. Maar in een boek moet ik het zelf doen. Wel fijn dat iemand je steunt, zoals Annemieke die je looft en eerlijk zegt dat ze aarzelt. Dat je zijweggetjes bewandelt. Of zegt dat het kwaliteit heeft maar thematisch niet helder. Zonder die help(st)ers zou het moeilijk zo’n boek te maken. Het boek heeft 80% nieuwe verhalen die nog niet zijn gelezen. De opmakers hebben 200 historische foto’s een plekje gegeven. En ik dank dat vooral aan Uitgeverij Vorsselmans die kosten noch moeite hebben gespaard iets geweldigs te maken”.